KUSH KA BER OPERACION PLASTIK NGA ESTRADA JONE SHIKO

Këngëtarja Zanfina Ismajli ka kryer një operacion në hundë, duke e bërë atë të ngjashëm me ish këngëtarin e famshëm Majkëll Xhekson. Kjo shihet nga disa fotografi të realizuara nga revista Mat. Hunda e saj e re përvec se i ngjan Majkëll Xheksonit është më e bukur, më e vogël.

“Zogu” i Tunës kushton shumë, 40 milionë nga klikimet

Fama që “zogu” i Tuna Sejdiut mori në klipin “Fenix”, duet i saj me të dashurin Cozman, natyrisht që ka thyer çdo rekord në muzikë, duke e shndërruar atë në objekt bisedash dhe batutash televizive jo vetëm mes fansave të saj, por edhe mes këngëtareve rivale. Fjala është për një sukses të përkthyer në para, që e bëri Tunën dhe këngën e saj më të lakuarën për këta tre muaj. Të gjitha këngëtaret do të kishin dëshiruar të kishin një këngë si e saj, për të marrë famën e ëndërruar në vetëm pak kohë. Që nga publikimi i këngës në youtube më 26 qershor e deri tani, hiti i momentit, më i dëgjuari i verës, është klipi “Fenix” nga Tuna dhe Cozman. Pas kësaj kënge që e bëri Tunën artisten më “in” të momentit, natyrisht që filluan shakatë me etiketimin “Zogu i Tunës” dhe përmendja pa kriter e kësaj fjale e ktheu në fjalën kyç të ngacmimeve në rrjetet sociale. Po lind pyetja se sa fitimprurës ka qenë ky hit për Tunën, Cozman dhe autorin e këngës, Getoar Selimi? Natyrisht që nëse do u referoheshim klikimeve në youtube, do të mund të bënim një përllogaritje të fitimeve që kënga “Fenix” ka mundur të grumbullojë në mbi tre muaj jetë në youtube. Deri tani janë regjistruar 12 milionë e gjysmë klikime, të cilat, të përkthyera në para, variojnë në shifrën 40 mijë USD fitime. Për sa i përket territorit gjeografik, se ku është parë më shumë ky klip në youtube, regjistrohen vende, si: Shqipëria, Kosova, gjithë vendet e Ballkanit, për të mbërritur deri në Shtetet e Bashkuara të Amerikës (SHBA), atje ku me sa duket Tuna ka fansat e saj që pëlqejnë. Aktualisht 28-vjeçarja nga Maqedonia po jeton një lidhje dashurie me reperin Cozman, dhe ishte kjo arsyeja pse ajo në klipin “Fenix” realizoi disa skena erotike me të. Nga ana e tij Cozman, i sapoardhur nga Londra, bashkë me “Fenix” nisi një jetë të re në Prishtinë si artist, nën menaxhimin e Getoar Selimit. Tani, pas bashkëpunimit me Tunën, ai do të vizitojë Londrën si reper, pasi nesër në mbrëmje ata japin koncertin e tyre atje së bashku me Ermal Mamaqin. Ky është koncerti i tyre i radhës, në axhendën e koncerteve që ka qenë mjaft e ngjeshur krahasuar me këngëtarët e tjerë. Vetëm pak ditë pas lançmit të “Fenix”, Tuna mori ftesë për të kënduar në qytetin e Ferizajt, në një disko të madhe që mban emrin “Diamond Club”, ku në posterat e koncertit organizatorët kishin dizenjuar zogj, për të njoftuar ardhjen e Tunës. “Fenix” bëri bujë me vargjet që këngëtarja ia dedikon vetes kur thotë; “Zogu ma i mirë prej krejtve, Zemër kushton shumë puna, Dalloj shumë prej tjerave”. Fabula e këngës është konceptuar si një lojë dashurie me Cozman, edhe ai 28-vjeçar, me të cilin Tuna thuhet se ka nisur bashkëjetesë në Prishtinë. Ata janë duke parë për një shtëpi luksoze në Prishtinë, në zonën që quhet “Fshati turistik”. Dihet që personat që vendosin të kenë një shtëpi në atë zonë, duhet të kenë shuma të mëdha parash, pasi konsiderohet ndër zonat më të shtrenjta. Ky mund të quhet një hap serioz për dy artistët, jeta e të cilëve është në lëvizje, edhe për faktin se ashtu si vitin e kaluar Tunës, përveç koncerteve nëpër botë, i duhet të jetë në Tiranë si anëtare jurie e “X Factor” në “Tv Klan”. “Fenix”, kënduar nga Tuna e Cozman, është i dyti hit që ka tejkaluar çdo parashikim në youtube pas klipit “Të ka lali shpirt”, në duetin e shumëpërfolur të Silva Gunbardhit me Mandin e Nishtullës. Pas këtyre dy këngëve, parashikimet për klikime të shumta në youtube bëhen deri tani për një tjetër krijim të Getoar Selimit, këngën e tij të re me titull “E nxonme”.

Ciljeta u zhvish per 100.000 euro

Çiljeta Xhilaga vjen së fundmi si imazh i “Birra Tirana”. Sikundër edhe shumë femra të bukura në botë, Çiljeta zgjodhi të jetë imazh i një kompanie pijesh. Prej 7 vitesh e kemi parë të ngjitet në skenë vetëm si këngëtare, po cila është arsyeja që e tundoi Çilin t’i rikthehej reklamave? Çiljeta na tregoi se nënshkrimi i kësaj kontrate, veç emocioneve të shumta, do t’i sillte edhe shumë të mira financiare. U interesuam dhe zbuluam se ajo pranoi t’i rikthehet pasionit të vjetër, reklamave, kundrejt një pagese super të majme. Kontrata 2-vjeçare e nënshkruar me “Birra Tirana”, do t’i shtojë llogarisë bankare të Çiljetës një shifër prej 100.000 (mijë) eurosh, veç pagesës mujore, e cila do të jetë gj993350_181052165410494_68100509_nciljeta2ithashtu një shifër e konsiderueshme.

Edita Sopjani Biografia

Tags: Edita Sopjani Vendlindja: Prishtinë Mosha: 24 Vjeç Ditëlindja: 15 Nentor 1989 Shenja e Horoskopit: Akrepi Viti 2010 rezulton të ketë qenë vit i punëve dhe angazhimeve të shumta, e që natyrisht kanë rezultuar me suksese për këngëtaren Edita Sopjani. Këngë të shumta e hite, realizim të video klipeve, bashkëpunime e pjesëmarrje në aktivitete të ndryshme muzikore, mbi të gjitha grumbullim i shumë fansave afër vetes, janë disa nga favoret të cilat e karakterizojn karrierën e Editës për periudhën paraprake. Edita Sopjani si duket nuk e kënaqë vetëm kjo, përkrah muzikës ajo është mjaft e përkushtuar edhe në studime, tek të cilat poashtu ka treguar suksese. Planet dhe projektet nuk stopojn këtu, Edita Sopjani premton punë dhe vetëm punë. PASAPORTA: Gjatësia: 1.66 Pesha: 53 kg Ngjyra e syve: Gjelbërt Ngjyra e flokeve: Bjonde Ushqimi i preferuar: Peshku & Pizza Pija e preferuar: Ice Tea & Tonic Muzika e preferuar: Pop, Dance, House etj. Këngëtari/ja i/e preferuar: Rihanna, Lady Gaga, Usher & T.I Ngjyra e preferuar: E zezë dhe Roze Sporti i preferuar: Noti Sportisti/ja i/e preferuar: David Beckham Hobi: Gazetaria Stili i veshjes: Elegante

Kenga Tunes Teksti ( Zogu )

Refreni Zogu ma i mirë prej krejtve, Zemër kushton shumë puna, Dalloj shumë prej tjerave, Unë i boj krejt veq se muna, Para se me mu çu mu boy, msoje mirë kush o kush o TUNA Dalloj shumë prej tjerave, Unë i boj krejt veq se muna Muna a. Po dukesh syn E kom ni syn për ty E kom ni sen për ty veç për ty (x2) Asnjoni ma IN Asnjoni ma m'don nuk e gjen Swag që s'e blen dhe gjithçka ja blen Hej, ej, ej, ej, Thuje që m'don perjetë Refreni Zogu ma i mirë prej krejtve, Zemër kushton shumë puna, Dalloj shumë prej tjerave, Unë i boj krejt veq se muna, Para se me mu çu mu boy, msoje mirë kush o kush o TUNA Dalloj shumë prej tjerave, Unë i boj krejt veq se muna Muna a. [COZMAN:] Unë s'muna pa to Ajo s'munet pa mu Munohna me pas afër Po najherë duhna me shku Prej Prishtinës n'London Prej Shkupit e n'Tiranë S'ka lidhje largsia Nese don e afron Non-Stop n'telefon Syni do me ma ngu mu zonin, zonin, zonin S'jom interesum për asnjonin si ti Për asnjonin, njonin, njonin COZMAN B.S. edhe TUNA Ma nxehtë se sauna Krejt pare neve gjuna, gjuna [TUNA:] Na nuk jena IN Nëse s'jemi bashkë Sillem poshtë-nalt, Poshtë-nalt Prapë bashkë (2x) [COZMAN:] Na nuk jena In Nëse s'jemi bashkë Sillem poshtë-nalt, Poshtë-nalt Prapë bashkë Na nuk jena In Nëse s'jemi bashkë... [TUNA:] Refreni Zogu ma i mirë prej krejtve, Zemër kushton shumë puna, Dalloj shumë prej tjerave, Unë i boj krejt veq se muna, Para se me mu çu mu boy, msoje mirë kush o kush o TUNA Dalloj shumë prej tjerave, Unë i boj krejt veq se muna Muna a. [COZMAN:] I got the class, que te pas...

Super aa ?

Super ZOGJKA A

Adelina berisha Biografia

Tags: Adelina Berisha Vendlindja: Prishtine Mosha: 23 Vjeç Ditëlindja: 11 Shkurt 1990 Shenja e Horoskopit: Ujori Adelina Berisha kreu shkollën fillore në vendlindje, ndërsa vijon shkollën e mesme të muzikës “Prenk Jakova” ku tani është në vitin e fundit të mësimit në këtë shkollë. Pas editimit të dy albumeve për fëmijë, Adelina Berisha tani është duke punuar për realizimin e albumit të saj të parë si këngëtare për të rritur. Para disa vitesh ajo ende këndonte për fëmijë.Kenga e pare e saj titullohej “Te Kosova” ne moshen 4 vjeqare. Adelina Berisha vazhdoi edhe shkollen e mesme muzikore Prenk Jakova. Stili i saj i lezetshëm prej një çupërline të llastuar, i bëri mjaft adhurues për vete. Shumë shpejt ajo u rrit duke realizuar kështu këngën për tijnexherë “Barabar”, pastaj edhe shumë këngë të tjera për të rritur siç janë “Unë jam ajo” dhe “Merre këtë shpirt”. Nuk pëfundon me kaq, sepse Adelina sapo ka realizuar kengen “Dashuria Fillon” ne bashkepunim me Stine. Kurse Ne Vitin 2012 Ka Realizuar 2 Video Klipe: “Ti Je Ai” dhe “What’s Your Name”. Po ne vitin 2012 publikohet dhe albumi i pare i Adelines me titullin: “What’s Your Name” dhe qe permban 9 kenge. Muzika: Hapat e parë dhe suksesin e saj në fushën e muzikës Adelina Berisha i ka pasur që në moshën 4 vjeçare, duke kënduar nëpër festivale të ndryshme për fëmijë. Kënga e parë në karrierën muzikore për të rritur është “Unë jam ajo”, pasi që këngët “Barabar” dhe “Merre veten me të mirë” sipas saj janë këngë për tinejxherë. “Këngën “Unë jam ajo”, e konsideroj si fillimi i karrierës sime si këngëtare për të rritur. Videoklipin e kësaj këngë e ka bërë shtëpia filmike “Artfabe”, ndërsa këngën e ka punuar Virusi”, shprehet Adelina Berisha. Ajo është e vetmja këngëtare në Kosovë që çdo 20 tetor në Ditën Ndërkombëtare Kundër Drogës organizon koncert, në sensibilizimin e shoqërisë sonë e veçmas të të rinjve kundër dukurive negative. “Është viti i tretë që realizoj koncert kundër drogës. Unë si këngëtare e re, jam munduar që përmes këtyre aktiviteteve kulturore tu them stop dukurive negative që prekin shoqërinë tonë, e veçmas të rinjtë dhe t´i sensibilizojë ata që të qëndrojnë sa më larg këtyre dukurive”, u përgjigj Adelina e cila ditë më parë organizoi edhe këtë koncert në Prishtinë. Adelina Berisha u lind me 11.02.1990 Shkollën fillore e kreu në vendlindje, ndërsa vijon shkollën e mesme të muzikës “Prenk Jakova” ku tani është në vitin e fundit të mësimit në këtë shkollë. Pas editimit të dy albumeve për fëmijë, Adelina Berisha tani është duke punuar për realizimin e albumit të saj të parë si këngëtare për të rritur. Para disa vitesh ajo ende këndonte për fëmijë.Kenga e pare e saj titullohej “Te Kosova” ne moshen 4 vjeqare. Adelina Berisha vazhdoi edhe shkollen e mesme muzikore Prenk Jakova. Stili i saj i lezetshëm prej një çupërline të llastuar, i bëri mjaft adhurues për vete. Shumë shpejt ajo u rrit duke realizuar kështu këngën për tijnexherë “Barabar”, pastaj edhe shumë këngë të tjera për të rritur siç janë “Unë jam ajo” dhe “Merre këtë shpirt”. Nuk pëfundon me kaq, sepse Adelina sapo ka realizuar kengen “Dashuria Fillon” ne bashkepunim me Stine. Kurse Ne Vitin 2012 Ka Realizuar 2 Video Klipe: “Ti Je Ai” dhe “What’s Your Name”. Po ne vitin 2012 publikohet dhe albumi i pare i Adelines me titullin: “What’s Your Name” dhe qe permban 9 kenge. Muzika: Hapat e parë dhe suksesin e saj në fushën e muzikës Adelina Berisha i ka pasur që në moshën 4 vjeçare, duke kënduar nëpër festivale të ndryshme për fëmijë. Kënga e parë në karrierën muzikore për të rritur është “Unë jam ajo”, pasi që këngët “Barabar” dhe “Merre veten me të mirë” sipas saj janë këngë për tinejxherë. “Këngën “Unë jam ajo”, e konsideroj si fillimi i karrierës sime si këngëtare për të rritur. Videoklipin e kësaj këngë e ka bërë shtëpia filmike “Artfabe”, ndërsa këngën e ka punuar Virusi”, shprehet Adelina Berisha. Ajo është e vetmja këngëtare në Kosovë që çdo 20 tetor në Ditën Ndërkombëtare Kundër Drogës organizon koncert, në sensibilizimin e shoqërisë sonë e veçmas të të rinjve kundër dukurive negative. “Është viti i tretë që realizoj koncert kundër drogës. Unë si këngëtare e re, jam munduar që përmes këtyre aktiviteteve kulturore tu them stop dukurive negative që prekin shoqërinë tonë, e veçmas të rinjtë dhe t´i sensibilizojë ata që të qëndrojnë sa më larg këtyre dukurive”, u përgjigj Adelina e cila ditë më parë organizoi edhe këtë koncert në Prishtinë.

ADELINA BERISHA per festat e Fundvitit @ILLUSION 29.12.2013

ADELINA BERISHA per festat e Fundvitit @ILLUSION 29.12.2013 ngalaxy

biografia e kosoves

Kosova (historikisht: Dardania,[2] serbisht: Косово, Kosovo), zyrtarisht Republika e Kosovës (srb.: Република Косово,[3] Republika Kosovo; anglisht: Republic of Kosovo), është një shtet i pavarur në Evropën Juglindore. Shtrihet në qendër të Siujdhesës Ballkanike dhe kufizohet në veri dhe në lindje me Serbinë, në juglindje me Republikën e Maqedonisë, në jugperëndim me Shqipërinë dhe në perëndim me Malin e Zi. Ka një sipërfaqe prej 10.887 km² dhe popullsi prej 1.8 milion banorësh shqiptarë, pasi që serbët kanë bojkotuar procesin e numërimit.[4] prej të cilëve afro 200 mijë banojnë në Prishtinë, kryeqyteti dhe qendra më e rëndësishme e vendit. Shumica dërrmuese e popullsisë janë shqiptarë, ndërsa komunitetet tjera përfshijnë serbët, turqit, boshnjakët, romët, ashkalinjtë, egjiptasit dhe goranët.[5] Me shpalljen e pavarësisë më 17 Shkurt 2008, Republika e Kosovës u bë shteti më i ri në botë. Është vatër e stabilitetit në rajon,[6] si dhe synon anëtarësimin në NATO dhe në Bashkimin Evropian. Kosova është vatër e vazhdimësisë së qytetërimit të lashtë iliro-dardan dhe e zhvillimit të gjuhës shqipe si pasardhëse e vetme e gjuhëve ilire.[7][8] Në shek. IV p.K. u themelua Mbretëria Dardane, ndërsa më vonë pasuria nëntokësore e Kosovës luajti rol të rëndësishëm në ekonominë e Perandorisë Romake, Perandorisë Osmane dhe ish-Jugosllavisë.[9] Megjithatë, politikat antishqiptare, luftërat, statusi politik dhe keqadministrimi ndërkombëtar e i politikës vendase në vitet e fundit kanë bërë që Kosova të radhitet si vendi më i varfër në Evropë dhe ndër më të varfrit në botë.[10] Më 29 qershor u nënshkrua anëtarësimi i Republikës së Kosovës në Fondin Monetar Ndërkombëtar dhe Bankën Botërore.[11] Të ardhurat nga diaspora dhe ndihma ekonomike e BE-së dhe Shteteve të Bashkuara janë shtyllat e ekonomisë kosovare, që shënon mbi 40% të papunë.[12] Ish-njësi federale e Republikës Socialiste Federative të Jugosllavisë,[13][14] Kosova është vendi i fundit që e fitoi mëvetësinë si rrjedhojë e shpërbërjes së përgjakshme të kësaj federate. Në vitin 1990, Kosova u shpall republikë dhe në vitin 1991 shtet i pavarur, mirëpo nuk arriti ta jetësonte pavarësinë e vet në rrethanat e pushtimit ushtarak serb që zgjati plot një dekadë (1989-1999). Qëndresa paqësore mbarëpopullore, Lufta e Ushtrisë Çlirimtare (1997-1999) dhe ndërhyrja ajrore e NATO-s në pranverë të 1999 i dhanë fund genocidit të Serbisë mbi popullatën shqiptare të Kosovës. Trupat e NATO-s hynë në Kosovë në qershor 1999, ndërsa po largohej ushtria serbe, dhe Kosova u administrua nga një mision i Kombeve të Bashkuara deri në 2008. Më 17 shkurt 2008, Kosova u shpall shtet i pavarur dhe sovran dhe deri më tani është njohur nga 86 vende në mbarë botën,[15][16] por vazhdon të kundërshtohet nga Serbia që pretendon sovranitet mbi gjithë territorin kosovar.[17] Përmbajtja [fshih] 1 Emri 2 Gjeografia dhe mjedisi 3 Historia 3.1 Nga Mbretëria Dardane deri në dyndjet e popujve sllavë 3.2 Beteja e Fushë-Kosovës dhe sundimi osman 3.3 Lëvizja kombëtare shqiptare 3.4 Pavarësia e Shqipërisë dhe kolonizimi jugosllav 3.5 Regjimi komunist dhe pushtimi serb 3.6 Shpallja e republikës dhe qëndresa paqësore 3.7 Lufta Çlirimtare dhe ndërhyrja veriatlantike 3.8 Çlirimi, administrimi ndërkombëtar dhe pavarësimi 4 Qeverisja 4.1 Zgjedhjet dhe organet politike 4.2 Sistemi i drejtësisë 4.3 Institucionet ndërkombëtare 4.4 Subjektet politike dhe shoqëria civile 4.5 Marrëdhëniet e jashtme 4.6 Mbrojtja 4.7 Ndarjet administrative 5 Ekonomia 5.1 Të ardhurat dhe zhvillimi njerëzor 5.2 Bujqësia 5.3 Energjia 5.4 Integrimet ekonomike dhe tregtia me jashtë 5.5 Transporti dhe komunikacioni 6 Demografia 6.1 Feja 6.2 Gjuhët 6.3 Vendbanimet 6.4 Përbërja etnike 6.5 Arsimi 6.6 Shëndetësia 7 Kultura 7.1 Letërsia dhe artet 7.2 Mediat popullore 7.3 Sportet 8 Njësitë administrative 9 Shiko edhe këtë 10 Lidhje të jashtme 10.1 Institucionet në Kosovë 10.2 Organizatat ndërkombëtare 11 Referencat Emri Emri Kosovo është emërtim sllav i cili del në histori vetëm pas Betejës së Fushë-Kosovës. Para kësaj date vetëm emri Dardani del në burimet historike të kohës. Legjendat serbe këtë fushë e quajnë fusha e mëllenjave, të cilat besohen nga serbet se janën shpirtrat e luftëtarëve serbe të vrarë në atë fushë. Të gjithë studiuesit konfirmojnë se emri Kosovë vjen nga fjala serbe kos që do të thotë mëllenjë, kurse kosovo është trajta e kësaj fjale si mbiemër pas fjalës Polje (Fusha e mëllenjave). Emri Kosovë ishte i panjohur përpara Betejës së Fushë-Kosovës, dhe prapë mbeti ashtu dhe pas kësaj beteje deri në vitin 1864 kur Osmanët krijuan Vilajetin e Kosovës. Ka dhe hipoteza që emri ka prejardhje turke, pasi fjala ova do të thotë fushë, dhe fjala ku apo kush do të thotë zog. Moria e përsëritjes së emrit Kosovo në shumë shtete të tjera sllave apo të pushtuara më parë nga sllavët, është një fakt që hedh poshtë teorinë e prejardhjes turke të emrit. Gjeografia dhe mjedisi Red right arrow.svg Artikulli kryesor: Gjeografia e Kosovës. E shtrirë në qendër të Siujdhesës Ballkanike, Kosova është vend që nuk ka dalje në det me reliev të larmishëm dhe zë një sipërfaqe prej 10.887 kilometrash katrorë. Ka gjithsej 702 kilometra vijë kufitare me shtetet përbri: 352 km me Serbinë, 159 km me Maqedoninë, 112 me Shqipërinë dhe 79 km me Malin e Zi.[4] Me reliev kryesisht në trajtë të pellgut lumor, Kosova është gjeografikisht e ndarë në dy rrafshe parësore, atë të Kosovës në lindje dhe atë të Dukagjinit në perëndim. Lartësia mbi nivelin e detit në rrafshe luhatet prej 400 deri në 700 metra, ndërsa pika më e ulët prej 297 metrash ndodhet në Vërmicë në kufi me Shqipërinë. Dy rrafshet janë të ndara dhe të rrethuara me vargmale të theksuara në lartësi prej 2.000 deri në 2.500 metra; pika më e lartë, Gjeravica, arrin në 2.656 metra. Lartësia mesatare mbi nivelin e detit është 811 metra. Nëntoka e Kosovës njihet për rezervat e mineraleve të rëndësishme si qymyri linjit, nikeli, plumbi, zinku, magnezi, kaolini, kromi, alumini, ari, argjendi, bakri etj.[4] Urë mbi Drinin e Bardhë, lumin me rrjedhë prej 122 km në territorin e Kosovës Klima e Kosovës, e ndikuar nga rrymat ajrore kontinentale, përkufizohet nga dimër i ftohtë me reshje të rënda bore, si dhe vjeshtë e verë të nxehtë e të thatë. Njëherësh, në vise dhe lartësi të ndryshme mbi nivelin e detit vërehen ndikime mesdhetare dhe alpine.[4] Ndonëse Kosova është një prej vendeve më të varfra me ujëra në Evropë, hidrografia e Kosovës shënon disa lumenj të rëndësishëm që derdhen në të gjitha detet e rajonit. Drini i Bardhë është lumi më i gjatë me 122 km, i cili bashkohet me Drinin e Zi në Shqipëri dhe bashkë derdhen në Detin Adriatik; Sitnica, Lumbardhi i Pejës, Morava e Binçës, Lepenci, Ereniku, Ibri dhe Lumbardhi i Prizrenit janë lumenjtë e tjerë të përmendur. Ndërkaq, rezervuarët artificialë të Gazivodës, Radoniqit, Batllavës dhe Badovcit llogariten si liqenet kryesore të vendit. Janë 52 zona të mbrojtura në Kosovë që përkapin sipërfaqe prej 46.274 hektarë; prej tyre numërohet një park kombëtar (39.000 ha), 35 monumente natyrore (4.868 ha), dy sipërfaqe të mbrojtura (1.681 ha), si dhe 11 zona natyrore (698 ha). Pavarësisht rrezikun që u kanoset, pyjet e pasura me bung, ah, qarr e lis përbëjnë një pjesë të rëndësishme të botës bimore së bashku me kullosat. Prej bimëve të tjera janë të përhapura dardha e egër, murrizi, thana, trëndafili i egër, dëllinja dhe ulza. Ndërkaq, zonat kodrinore-malore janë më të pasur në lloje kafshësh. Përmenden iriqi lindor, miu, kaprolli, derri i egër, dreri dhe lepuri, si dhe shpendët si korbi i murrmë, laraska, shtura, habeli fushor, etj. Historia Red right arrow.svg Artikulli kryesor: Historia e Dardanisë. Nga Mbretëria Dardane deri në dyndjet e popujve sllavë Trualli i banuar sot nga shqiptarët, ku bën pjesë edhe territori i sotëm i Kosovës, filloi të popullohej shumë herët, që në epokën e paleolitit (koha e gurit të vjetër), mbi 100.000 vjet më parë. Në lashtësi, Kosova filloi të njihej si Dardaní (emërtim që u përdor herëpashere deri në shek. XIX;[2] buron nga fjala shqipe dardhë për pemën e përhapur në trevat dardane) dhe banohej nga fisi ilir i dardanëve.[18][19][20][21][22] Burimet historike përmendin Mbretërinë Dardane që në shek. IV p. K., e cila përfshinte Kosovën dhe hapësirat përreth.[23] Mbretërit dardanë, prej të cilëve më të njohurit qenë Longari, Monuni dhe Batoja, zhvilluan luftëra kundër Maqedonisë së Vjetër dhe korrën fitore të mëdha.[23] Njëherësh, ekzistojnë shënime për luftëra kundër keltëve. Dardania ishte e njohur për burimet e arit, teksa shkrime të lashta i përshkruajnë dardanët si prodhues cilësorë të stolive. Qytetet kryesore përfshinin Damastionin, Nishin, Shkupin, si dhe Ulpianën.[24] Dardania u pushtua nga Roma në fund të shek. I p.K. dhe i dha Perandorisë Romake disa prej perandorëve më të shquar, përfshirë këtu Konstandinin e Madh. Krishterimi u përhap në vend në fazat fillestare, ndërsa individë si Niketë Dardani shkruan himnet e para kishtare. Më pas, gjatë dyndjeve barbare mes shek. V dhe VIII, Dardania u kthye në vatër të sigurt për ruajtjen e kulturës dhe gjuhës ilire si dhe trashëgimisë së popullsisë së romanizuar, duke mbetur pjesë e Perandorisë Romake të Lindjes ndryshe e njohur me emrin bizantine.[8] Në shek. IX, Dardania u pushtua nga perandoria bullgare. Më vonë, iu kthye shkurtimisht bizantinëve, para pushtimit serb në fundin e shekullit XII. Në 100 vitet në vazhdim, serbët vendosën sundimin e tyre në Kosovë. Gjatë kësaj kohe, selia e Kishës Ortodokse Serbe u zhvendos në Pejë,[25] ndërsa burimet natyrore mundësuan zgjerimin e mëtejshëm të shtetit serb. Me formimin e Perandorisë Serbe më 1346, Dardania u kthye në njësi qendrore gjeografike të shtetit serb. Ky fakt si dhe prania e ortodoksisë serbe në rajon janë përdorur si bazë për bindjen kulturore serbe se Kosova është "djep i qytetërimit serb." Beteja e Fushë-Kosovës dhe sundimi osman Komandanti hungarez Huniadi u pengua nga vasali osman Brankoviq në Betejën e Dytë të Kosovës Më 1389, në Betejën e famshme të Kosovës, koalicioni ushtarak i krishterë, i përbërë nga serbë, shqiptarë, boshnjakë e hungarezë me në krye princin serb Lazar Hreblanoviqi, u mposht nga turqit osmanë, të cilët morën kontroll të plotë mbi territorin kosovar më 1455. Gjatë kësaj periudhe 1389-1455, disa prijësve serbë iu dha e drejta e sundimit si vasalë të sulltanit osman, i cili i përdori si vegla për shtypjen e lëvizjeve çlirimtare të popujve të Ballkanit. Në Betejën e Dytë të Kosovës, vasali turk Gjuragj Brankoviqi e pengoi prijësin shqiptar Gjergj Kastrioti të bashkohej me ushtrinë hungareze të Janosh Huniadit, i cili pësoi disfatë të rëndë.[26] Vilajeti i Kosovës, 1875-1878 Pushtimi i Kosovës ishte arritje e madhe për turqit, të cilët përfituan nga xehet kosovare një burim të sigurt financiar. Ngritja e institucioneve osmane në Kosovë solli një epokë të re, gjatë së cilës tatimi i rëndë në baza fetare dhe arsimimi i aristokracisë kosovare në shkollat osmane çoi në konvertimin masiv të popullatës së krishterë në islam. Feja e re e përqafuar nga afro dy të tretat e shqiptarëve dhe një pjesë e sllavëve, ndonëse solli përparime në status dhe mënjanoi rrezikun e asgjesimit, nuk e pengoi luftën kundër regjimit osman.[27] Në sajë të sfidave të shumta që i sollën perandorisë, krahinat malore ruajtën një lloj të drejte për vetëqeverisje dhe iu lejua të zbatonin ligjin dokësor (kryesisht Kanunin e Lekë Dukagjinit). Megjithatë, shembuj të përpjekjeve osmane për t'a ndërprerë këtë praktikë ishin të shumta; trimëresha Nora e Kelmendit dallohet në historinë e Kosovës për vrasjen e udhëheqësit osman në Kosovë.[28] Gjatë periudhës osmane, pati një sërë përpjekjesh për promovimin e gjuhës dhe kulturës shqiptare. Kleriku katolik që shkroi librin më të vjetër të njohur në gjuhën shqipe, Gjon Buzuku, besohet të ketë qenë me prejardhje kosovare. Po ashtu, peshkopi katolik Pjetër Bogdani, i lindur në Kosovë, botoi kryeveprën e tij Çeta e Profetëve më 1686 dhe më vonë i priu lëvizjes antiosmane. Angazhimi i tij në çështjen kombëtare kulmoi më 1689, kur krijoi ushtri prej 20 mijë luftëtarësh shqiptarë, të krishterë dhe myslimanë, të cilët iu bashkëngjitën austriakëve në luftë kundër Turqisë. Fushata përfundoi me çlirimin e përkohshëm të Kosovës, por pas murtajës së përhapur mes austriakësh e kosovarësh, turqit i rikthyen trojet e humbura. Vetë Bogdani vdiq nga murtaja në dhjetor 1689, ndërsa eshtrat e tij u nxorën me egërsi nga varri prej turqve dhe tartarëve dhe u përdorën si ushqim qensh.[29] Disfata pati pasoja negative në mirëqenien e të gjithë banorëve të Kosovës, çlirimi i të cilëve nuk u arrit as në mësymjen austriake të shek. XVIII. Lëvizja kombëtare shqiptare Në vitet 1870, Perandoria Osmane kishte pësuar ngushtim të territorit dhe po shënonte humbje në luftëra kundër monarkive sllave të Evropës. Gjatë Luftës Ruso-Turke 1877-1878, trupat serbe pushtuan pjesën verilindore të trevës së Dardanisë, duke dëbuar 160 mijë shqiptarë nga 640 vendbanime. Veç kësaj, nënshkrimi i Traktatit të Shën Stefanit paralajmëroi fillimin e rrethanave të vështira për popullsinë shqiptare, trojet e së cilës do t'i kalonin nga Turqia Serbisë, Malit të Zi dhe Bullgarisë.[30][31][32] Nga frika e copëtimit të viseve të banuara me shqiptarë në mes të mbretërive të sapoformuara ballkanike, shqiptarët themeluan Lidhjen e Prizrenit më 10 qershor 1878, tri ditë para fillimit të punimeve të Kongresit të Berlinit, ku fuqitë e mëdha do të rishikonin vendimet e Shën Stefanit.[33] Ndonëse Lidhja fillimisht u formua me mbështetjen e sulltanit, i cili shpresonte të shpëtonte territoret osmane, udhëheqësit shqiptarë vepruan shpejt dhe me sukses e kthyen lidhjen në një organizatë dhe eventualisht në qeveri kombëtare. Lidhja pati mbështetjen e arbëreshëve të Italisë dhe luajti rolin e faktorit bashkues në mes të shqiptarëve të ndarë në tri fe. Gjatë tri viteve të aktivitetit të saj, Lidhja u angazhua për krijimit e një shteti autonom shqiptar brenda Perandorisë Osmane, ngriti ushtri dhe zhvilloi luftë mbrojtëse. Më 1881, një qeveri e përkohshme u formua për të qeverisur Shqipërinë nën kryesinë e Ymer Prizrenit, të ndihmuar nga ministra të shquar si Abdyl Frashëri dhe Sulejman Vokshi. Megjithatë, ndërhyrja ushtarake e shteteve ballkanike, Fuqitë e Mëdha, si dhe Turqia i ndanë forcat shqiptare në tri fronte duke sjellë fundin e Lidhjes.[34][35][33] Në Kosovë u themeluan dhe funksionuan edhe organizata tjera të lëvizjes kombëtare, më e rëndësishmja prej të cilave ishte Lidhja e Pejës, e formuar po aty më 1899 dhe e udhëhequr nga Haxhi Zeka, veteran i Lidhjes së Prizrenit. Me platformë të ngjashme me paraardhësen e saj dhe me kërkesë për Shqipëri autonome, Lidhja e Pejës u shtyp më 1900 pas një konflikti të armatosur me forcat osmane. Më 1902, Haxhi Zeka u vra nga një agjent serb i mbështetur nga autoritetet osmane.[36] Pavarësia e Shqipërisë dhe kolonizimi jugosllav Lëvizja e xhonturqve në fillimshekullin XX fitoi përkrahjen e shqiptarëve, të cilët po shpresonin për përmirësimin e statusit të tyre kombëtar dhe njohjen e përdorimit të gjuhës së tyre në administratë dhe arsim.[37][38] Më 1908, 20 mijë fshatarë të armatosur u mblodhën në Ferizaj për të ndalur çdo pushtim të huaj, ndërsa krerët e tyre, Bajram Curri dhe Isa Boletini, i dërguan telegram sulltanit për të kërkuar hartimin e një kushtetute dhe hapjen e parlamentit. Mirëpo, mosnjohja e të drejtave të premtuara nga turqit e rinj provokoi kryengritje tjetër nga malësorët shqiptarë në Kosovë në shkurt 1909.Armiqësia u shtua pas uzurpimit të qeverisë turke nga një grup oligarkësh vitin tjetër; në prill 1910, ushtritë e udhëhequra nga Idriz Seferi dhe Isa Boletini ngritën krye kundër hordhive turke, por përfundimisht u detyruan të tërhiqeshin pasi i kishin shkaktuar dëme të mëdha armikut.[39] Isa Boletini përfaqësoi Kosovën në Kuvendin Kombëtar të Shqipërisë në Vlorë Kosova vijoi të luajë rol të rëndësishëm në lëvizjen kombëtare shqiptare, sidomos gjatë Kryengritjes së Përgjithshme të vitit 1912, kur luftëtarët shqiptarë çliruan pothuajse tërë vilajetin e Kosovës dhe marshuan ngadhënjimtarë në kryeqytetin e atëhershëm, Shkupin. Në këto kushte, Porta e Lartë osmane u akordua të njihte autonominë e shqiptarëve pa e njohur Shqipërinë si entitet politik, por menjëherë u tërhoq nga vendimi i marrë.[40] Shpërthimi i Luftës Ballkanike dhe lojërat politike ua mohuan shqiptarëve përparësitë që u pritën nga fitorja e tyre ushtarake. Shtetet ballkanike, Serbia dhe Mali i Zi, pushtuan me ushtritë e tyre territorin e Kosovës, përkundër kundërshtimit të udhëheqësve shqiptarë dhe letrave në formë proteste dërguar Fuqive të Mëdha. Më 28 nëntor 1912, në Kuvendin Kombëtar të Vlorës që shpalli pavarësinë e Shqipërisë, delegatët e Kosovës votuan pro-pavarësisë duke e njohur Kosovën si pjesë së tërësisë tokësore shqiptare. Isa Boletini ishte pjesëtar i delegacionit shqiptar në Konferencën e Londrës, e cila nën presionin e madh të fuqive imperialiste—Rusisë dhe Francës—vendosi ta njohë pavarësinë e Shqipërisë me një territor vetëm sa një e treta e trojeve të banuara me shqiptarë. Territori i sotëm i Kosovës, i pushtuar nga Serbia dhe Mali i Zi, iu aneksua këtyre dy vendeve, të cilat ndoqën fushatë për shfarosjen e popullsisë shqiptare dhe kolonizimin e tokave të tyre.[41] Ndonëse shqiptarët luftuan përkrah forcave Aleate gjatë Luftës së Parë Botërore dhe fituan përkrahjen e presidentit paqedashës të SHBA-ve Woodrow Wilson, vendimet e Paqes së Versajës mundësuan ripushtimin e Kosovës nga Mbretëria Serbo-Kroate-Sllovene, e quajtur më vonë Jugosllavi. Lëvizje ushtarake dhe politike u organizuan dhe shënuan suksese sporadike, pa arritur të çlironin trevat shqiptare në Jugosllavi. Prapëseprapë, kryengritja e Azem Galicës dhe Shotë Galicës, si dhe veprimtaria politike e Hasan Prishtinës dhe Hoxhë Kadri Prishtinës, i dhanë shtysë përpjekjeve të mëvonshme kundër zgjedhës së huaj. Regjimi monarkik jugosllav zhvillonte kundrejt shqiptarëve politikën e kolonizimit, të vijëzuar në dokumentet famëkeqe si Naçertanija (1844) dhe Shpërngulja e shqiptarëve (1938). Diplomati shqiptar Fan Noli e quajti politikën jugosllave ndaj shqiptarëve “Çpronësim, çpërngulje, çfarosje” në një artikull të tij botuar frëngjisht dhe shqip për opinionin ndërkombëtar, i cili në këtë periudhë u tregua i paaftë të ndalonte ngritjen e regjimeve fashiste në Evropë.[42] Me qindra mijra shqiptarë u shpronësuan me dhunë dhe u detyruan që të deklarohen me etni turke, në mënyrë që të dërgoheshin në Turqi në bazë të marrëveshjeve për këmbim të popullsisë që ky vend kishte me shtetet ballkanike. Me pushtimin e Mbretërisë së Jugosllavisë nga forcat e boshtit më 1941, Kosova mbeti e ndarë mes zonave gjermane, italiane dhe asaj bullgare. Megjithatë, pjesa më e madhe ra nën sundimin fashist italian i cili, për të legjitimuar pushtimin ushtarak të Shqipërisë dhe uzurpimin e fronit shqiptar nga Viktor Emanueli III, ia aneksoi formalisht këto treva Mbretërisë Shqiptare.[41] Ky aneksim u përdor si argument kundër përpjekjes kombëtare shqiptare në vitet në vijim, megjithatë ndryshe nga regjimi fashist serb, fashizmi italian lejoi shkollimin në gjuhën shqipe dhe në masë të caktuar kultivimin e identitetit kombëtar shqiptar. Regjimi komunist dhe pushtimi serb Përpjekjet e shqiptarëve të Kosovës për vetëvendosje në Konferencën e Bujanit në janar 1944 nuk u morën parasysh nga lojërat politike të komunistëve jugosllavë.[41] Më 1945, forcat komuniste shqiptare hynë në Kosovë duke ndjekur trupat gjermane në tërheqje, por nuk i kushtuan vëmendje çështjes shqiptare në Kosovë dhe lejuan rianeksimin e saj nga Serbia, tani e shpallur republikë anëtare e federatës jugosllave. Qëndresa e armatosur shqiptare, e tradhtuar në të dy anët, nuk arriti t’i bëjë ballë forcave pushtuese serbe ; 44 fshatra u shkatërruan dhe 20.000 civilë u vranë.[43] Ndërkaq, prija e re komuniste e Jugosllavisë, ndonëse në retorikë dhe në propagandë u tregua e butë ndaj popullsisë shqiptare, në praktikë lejoi vazhdimin e po të njëjtës politikë fashiste që zbatohej para luftës. Pavarësisht kufizimeve politike dhe përndjekjes nga nacionalistët serbë, lëvizjet studentore dhe udhëheqës politikë të Kosovës bënë trysni të vazhdueshme në autoritet jugosllave për përmirësimin e pozitës së kombësisë shqiptare. Më 1968, shpërthyen demonstratat e studentëve shqiptarë, të cilët kërkuan të drejtat e tyre kombëtare, përdorimin e gjuhës shqipe dhe të flamurit kombëtar. Një vit më pas u nxor Ligja Kushtetuese e Krahinës Socialiste Autonome të Kosovës, ndërsa më 1974 u nxor Kushtetuta e KSA të Kosovës. Kjo e fundit së bashku me Kushtetutën e re të RSFJ-së, ndonëse e lanë Kosovën pjesë përbërëse të Serbisë, e ngritën në nivel të njësisë federale me të drejtë vetoje në organet federative. Në vitet 1970, u themeluan Universiteti i Prishtinës,[44] Akademia e Arteve dhe Shkencave, si dhe radiotelevizioni i Kosovës, institucione këto që i çelën rrugë ngritjes intelektuale e kulturore dhe zhvillim të përgjithshëm të popullsisë shqiptare. Megjithatë, Kosova mbeti treva më e pazhvilluar në mbarë Jugosllavinë, ndërsa kombi shqiptar nuk u njoh me të drejta të barabarta me kombet tjera të federatës dhe mbeti i ndarë në katër njësi federale. Vdekja më 1980 e Josip Broz Titos, kryetarit të përjetshëm të Jugosllavisë, ngjalli frikë mbi ekzistencën e federatës dhe politikës së “vëllazërim-bashkimit” në mes kombeve dhe kombësive. Orvatjet e vazhdueshme të Serbisë për ta shkatërruar edhe këtë arritje të shqiptarëve provokuan demostratat e vitit 1981, kur u kërkua shpallja e Kosovës republikë në kuadër të federatës jugosllave. Demostratat vazhduan përgjatë viteve ’80 dhe shumë veprimtarë shqiptarë u burgosën dhe të tjerë u detyruan ta lënë vendin. Gjatë viteve '80, Kosova u ndodh në të shumtën e kohës nën shtetrrethim. Më 1982, ndërkaq, u vranë nga shërbimet sekrete serbe në Gjermani tre udhëheqësit e Lëvizjes Popullore, vëllezërit Jusuf e Bardhosh Gërvalla dhe Kadri Zeka. Më 1987, nacionalistët serbë me udhëheqësin e ri Sllobodan Millosheviq organizuan në Fushë Kosovë një komplot kundër autonomisë së Kosovës dhe popullsisë shqiptare. Agjentët serbë fajësuan shqiptarët për gjoja jetën e vështirë të serbëve në Kosovë dhe sulme të vazhdueshme ndaj pranisë së tyre në këtë trevë. Duke akuzuar shqiptarët se po tentonin të kryenin spastrim etnik, klika millosheviqiane burgosi udhëheqësit shqiptarë dhe skicoi në mënyrë jodemokratike suprimimin e autonomisë më 1989. Forca të armatosura serbe hynë në Kosovë duke e mbajtur atë të pushtuar për dhjetë vjet me radhë. Shpallja e republikës dhe qëndresa paqësore Në kushtet e pushtimit serb, më 2 korrik 1990, deputetët e Kuvendit të KSA të Kosovës, të ndaluar të hyjnë në godinën zyrtare, nxorën para dyerve të saj Deklaratën e Pavarësisë, duke e shpallur Kosovën republikë anëtare të federatës jugosllave. Më 7 shtator të po këtij viti, u miratua në Kaçanik Kushtetuta e Republikës, e para kushtetutë demokratike e shtetit kosovar. Në pamundësi për të ushtruar pushtet efektiv dhe e përndjekur nga forcat pushtuese serbe, qeveria e Kosovës u tërhoq në ekzil në Gjermani. Rol kyç në ngjarjet vijuese luajti Lidhja Demokratike e Kosovës, e themeluar më 1987 fillimisht nën udhëheqjen e Jusuf Buxhovit dhe e kryesuar më pas nga Dr. Ibrahim Rugova. Më tetor 1991, u zhvillua referendumi mbarëpopullor që zyrtarisht e shpalli Kosovën të pavarur e sovrane, ndërsa Ibrahim Rugova u zgjodh njëzëri Kryetar i Republikës në zgjedhjet e vitit pasues dhe organizoi rezistencën paqësore kundër pushtimit serb.[45] Gjatë kësaj periudhe, u zhvillua edhe fushata për pajtimin e gjaqeve nën kryesimin e veprimtarit Anton Çetta. Gjendja e popullsisë shqiptare në Kosovë gjatë viteve ’90 mbeti jashtëzakonisht e vështirë. Gati të gjithë të punësuarit në sektorin publik u dëbuan, u mbyll universiteti dhe shkollat e mesme në gjuhën shqipe, shtypi dhe radiotelevizioni. Për t’u përballur me këtë sfidë, shqiptarët lëshuan shtëpitë e tyre për të zhvilluar arsimin dhe ndihmuan në hapjen e klinikave mjekësore. Ndërkohë, u burgosën, u keqtrajtuan e u vranë me mijëra shqiptarë, ndërsa me qindra e mijëra u detyruan ta lëshojnë vendin dhe të kërkojnë azil në Evropën Perëndimore. Protestat studentore, ndonëse ishin ndërprerë në fillim të ’90-, u rinisën më 1 tetor 1997 të organizuara nga Albin Kurti e Bujar Dugolli dhe vazhduan edhe gjatë vitit 1998, ndërsa policia serbe brutalisht iu kundërpërgjigj kërkesave të shqiptarëve për liri.[46][47] Lufta Çlirimtare dhe ndërhyrja veriatlantike Red right arrow.svg Artikulli kryesor: Lufta e Kosovës. Gjatë viteve ‘90, shoqëritë shqiptare në mërgim u angazhuan për ngritjen e Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, pjesëtarët e së cilës u trajnuan në Shqipëri (me mbështetjen e shtetit shqiptar të kryesuar nga Sali Berisha dhe SHIK e kryesuar nga Bashkim Gazidede) dhe u hodhën më pas në territorin kosovar. Dëshmorët e parë të Luftës Çlirimtare, Zahir Pajaziti, Hakif Zejnullahu dhe Edmond Hoxha, ishin ndër drejtuesit e sulmeve të para guerile, pas së cilave UÇK-ja u shfaq botërisht më 28 nëntor 1997.[48] Trazirat e vitit 1997 në Shqipëri dhanë mundësi që arsenali luftarak i depove të ushtrisë shqiptare ti shkonte UÇK-së. Duke përdorur si pretekst ndjekjen e UÇK-së, Serbia intensifikoi terrorin e vet mbi popullsinë shqiptare dhe kreu një numër të madh masakrash mbi civilë në Drenicë më 28 shkurt 1998. Pas dy dështimeve të mëparshme, në mars 1998, forcat serbe rrethuan rezidencën në Prekaz të kryekomandantit shqiptar Adem Jashari, i cili u flijua me armë në dorë bashkë me të vëllanë Hamzën dhe mbi 50 anëtarë të familjes. Luftimet u ashpërsuan gjatë pranverës së vitit 1998 me mësymjen e Dukagjinit dhe gjatë verës me ofensivën serbe dhe masakrat në Rahovec. Më 15 janar 1999, Masakra e Reçakut, e dëshmuar nga misioni vëzhgues i OSBE-së nën udhëheqjen e ambasadorit William Walker, fitoi simpatinë ndërkombëtare për popullin e Kosovës. Në shkurt 1999 në Rambouillet të Francës, u organizuan bisedimet shqiptaro-serbe për t’i dhënë fund luftës. Pala shqiptare nënshkroi marrëveshjen e propozuar nga ndërmjetësuesit ndërkombëtar, kurse serbët refuzuan të nënshkruanin. Në vështrim afatshkurtër, serbët fituan mundësi të shkallëzonin genocidin mbi shqiptarët dhe të zbatonin planet e tyre për spastrim etnik. Shqiptarët, ndërkaq, mbetën të ndarë në dy qeveri dhe dy krahë politikë—atë të luftës dhe UÇK-së dhe atë të rezistencës paqësore të Dr. Rugovës. Zhvendosja e popullsisë e shkaktuar nga luftimet shënoi kulmin gjatë muajit mars, kur forcat serbe filluan dëbimin me dhunë të shqiptarëve. Gati 1 milion banorë apo gjysma e popullsisë së Kosovës u çatdhesuan; 650,000 gjetën strehë në Shqipëri, me qindra mijëra u hodhën në vagonë mallrash ose u ndrydhën në automjete private gjatë udhëtimit njëjavor në drejtim të Maqedonisë. Me përjashtim të disa viseve urbane, popullsia e mbetur brenda territorit të Kosovës ishte në zhvendosje të pandërprerë dhe nën kërcënim të vazhdueshëm për shfarosje. Në përfundim të luftës, Kosova numëroi gati 10,533 të vrarë e të zhdukur,[49] 10,000 vajza e gra të dhunuara[50] dhe dëme të rënda materiale. Të përballur me dështimin e negociatave për paqe dhe bllokimin e veprimeve multilaterale përmes Këshillit të Sigurimit të OKB-së, Shtetet e Bashkuara ndërmorën fushatën për bombardimin e Jugosllavisë në bashkëpunim me Aleancën Veriatlantike, NATO-n. Të shtyrë nga qëllime humanitare, aleatët e NATO-s filluan më 24 mars 1999 sulmet ajrore ndaj caqeve ushtarake jugosllave për 78 ditë me radhë. Gjatë kësaj kohe, UÇK-ja vazhdoi konfrontimet ushtarake me trupat serbe, theu kufirin Shqipëri-Kosovë dhe mori nën kontroll pika strategjike. Të përballur me dështimin e negociatave për paqe dhe bllokimin e veprimeve multilaterale përmes Këshillit të Sigurimit të OKB-së, Shtetet e Bashkuara ndërmorën fushatën për bombardimin e Jugosllavisë në bashkëpunim me Aleancën Veriatlantike, NATO-n. Të shtyrë nga qëllime humanitare, aleatët e NATO-s filluan më 24 mars 1999 sulmet ajrore ndaj caqeve ushtarake jugosllave për 73 ditë me radhë. Gjatë kësaj kohe, UÇK-ja vazhdoi konfrontimet ushtarake me trupat serbe, theu kufirin Shqipëri-Kosovë dhe mori nën kontroll pika strategjike. Çlirimi, administrimi ndërkombëtar dhe pavarësimi Red right arrow.svg Artikulli kryesor: Procesi i Pavarësisë së Kosovës. Kryetari amerikan Bill Clinton, nismëtari i fushatës veriatlantike, viziton refugjatët kosovarë në Shkup, qershor 1999 Më 10 qershor të të njëjtit vit u arrit Marrëveshja e Kumanovës për tërheqjen e forcave serbe dhe hyrjen e forcave të NATO-s në Kosovë. Po ashtu, u kalua në Këshill të Sigurimit të OKB-së Rezoluta 1244, që formalisht e mbajti Kosovën nën sovranitetin e Jugosllavisë, por nën administrim ndërkombëtar të Kombeve të Bashkuara. Të njëjtën ditë, forca ruse hynë në trevën e Kosovës për të shpëtuar makinerinë serbe të ndodhur në Aeroportin e Prishtinës. Një ditë më pas, Ushtria Çlirimtare hyri në kryeqytet, ndërsa trupat serbe u tërhoqën duke i lëshuar vendin forcave aleate. U organizua forca paqeruajtëse e KFOR-it, ku për një kohë bënë pjesët edhe trupat ruse. Obelisku "Newborn," ngritur më 17 shkurt 2009 Rindërtimi i pjesshëm i Kosovës u ndihmua nga një mori organizatash ndërkombëtare, të cilat njëherësh ofruan edhe mundësi për punësim për shqiptarët dhe një burim mjetesh financiare. Misioni i Kombeve të Bashkuara në Kosovë (UNMIK) filloi punën për vendosjen e sundimit të ligjit dhe për themelimin e institucioneve vetëqeverisëse. Më 2001, UNMIK-u Kornizën Kushtetuese dhe organizoi zgjedhjet e para të lira në historinë e Kosovës. Më 2002, Ibrahim Rugova u zgjodh Kryetar i Kosovës, ndërsa Bajram Rexhepi kryeministër i parë i pasluftës. Megjithatë, kompetencat kryesore mbetën në duart të UNMIK-ut, i cili i përbërë nga një personel i paaftë, i nënkualifikuar dhe i korruptuar mbajti peng zhvillimin e Kosovës për vite me radhë. Njëherësh, korrupsioni dhe mungesa e efikasitetit ishte e pranishme edhe në institucionet vendore. Çështja e qytetit të ndarë të Mitrovicës dhe provokimet e qarqeve ekstremiste serbe sollën protesta të dhunshme në vitet 1999 dhe 2000 dhe shkaktuan trazirat e marsit 2004, të cilat dëmtuan imazhin ndërkombëtar të Kosovës. Formimi i enklavave serbe në mes të Kosovës dhe përqendrimi serb në veri vazhdonte të pengonte kthimin e të zhvendosurve, shqiptarë dhe serbë. Bisedimet për statusin final të Kosovës ndërmjet Prishtinës dhe Beogradit rezultuan pa marrëveshje. Kompromisi i ofruar nga pala kosovare parashihte Kosovën si shtet të pavarur shumetnik, si pikë në mes të bashkimit me Shqipërinë ose mbetjen nën Serbi, kurse pala serbe propozoi disa versione të ndryshme për autonomi. Kombet e Bashkuara, në ndërkohë, dërguan përfaqësues të tyre ish-kryetarin finlandez Martti Ahtisaari, i cili nxori më 2007 Planin Gjithëpërfshirës, ku parashihej pavarësi e mbikëqyrur me të drejta të zgjeruara për pakicat, sidomos serbët. Në bazë të këtij plani dhe duke u thirrur në Rezolutën 1244, Kuvendi i Kosovës shpalli pavarësinë më 17 shkurt 2008. Kostarika dhe Afganistani ishin vendet e para që e njohën pavarësinë e Kosovës, të përcjella nga Shqipëria, SHBA-të, Britania, Gjermania dhe Franca. Kushtetuta e Republikës u miratua më 9 prill 2008 dhe hyri në fuqi më 15 qershor 2008, kur edhe u bë transferimi i plotë i kompetencave prej UNMIK-ut në institucionet vendore. Gjithashtu u nënshkrua më 9 shkurt 2008 marrëveshja me Bashkimin Evropian për deplikimit e misionit për sundimit e ligjit, EULEX, si dhe u parapa themelimi i Zyrës Civile Ndërkombëtare. Qeverisja Red right arrow.svg Artikulli kryesor: Historia e sistemit shtetëror të Kosovës. Pavarësia e Kosovës u shpall në bazë të planit gjithëpërfshirës të të dërguarit të OKB-së Martti Ahtisaari, i cili parasheh misionin mbikëqyrës ndërkombëtar dhe të drejta e përparësi të zgjeruara për pakicat kombëtare.[51] Sipas Kushtetutës së Republikës, Kosova është shtet unitar me rregullin shtetëror të republikës parlamentare, por që në praktikë ka ngjyrime të një sistemi gjysmë-presidencial. Qeverisja bazohet në ndarjen e pushteteve ligjvënës, ekzekutiv dhe gjyqësor, funksionimin e organeve të pavarura vendore e ndërkombëtare, si dhe garantimin e të drejtave të veçanta komunitetit serb dhe Kishës Ortodokse Serbe. Pushteti ligjvënës i takon Kuvendit të Republikës, ndërsa pushteti ekzekutiv ushtrohet nga Presidenti dhe Qeveria e Republikës. Gjyqësori parashihet të funksionojë në mënyrë të pavarur, ndonëse kjo nuk ndodh në praktikë.[52] Rishtazi, fondacioni amerikan Freedom House cilësoi Kosovën si vend "jo të lirë," duke vënë në pah veç korrupsionit edhe mungesën e një sistemi funksional të drejtësisë.[53] Sistemi qeverisës po kalon nëpër fazën fillestare të implementimit të tij, pas shpalljes së pavarësisë më 2008. Zgjedhjet dhe organet politike Zgjedhjet në Republikën e Kosovës zhvillohen çdo katër vjet. Çdo qytetar që ka mbushur 18 vjeç ka të drejtë të marrë pjesë si votues dhe kandidat në zgjedhje të përgjithshme për Kuvendin e Republikës, si dhe në zgjedhje komunale për kryetar komunash dhe këshilltarë komunalë. Organi ligjvënës, Kuvendi i Republikës, është i përbërë nga një dhomë me 120 anëtarë, prej të cilëve 100 zgjidhen çdo katër vjet drejtpërsëdrejti në një zonë zgjedhore mbarështetërore, ndërsa 20 janë të rezervuara për pakicat kombëtare (10 për serbët, 10 për joserbët) pa marrë parasysh rezultatin e zgjedhjeve. Kreu i shtetit është Presidenti i Republikës, i cili përfaqëson unitetin kombëtar, drejtimin e politikës së jashtme dhe atë të kryekomandantit të Forcave të Sigurisë. Presidenti zgjidhet nga Kuvendi i Republikës me 2/3 e votave; vetëm shumica e votave është e nevojshme pas dy raundeve të dështuara. Nëse brenda tri tentimeve Kuvendi nuk arrin të zgjedhë Presidentin e ri, shpallen zgjedhje të reja brenda 45 ditësh. President i Republikës është Fatmir Sejdiu, fillimisht i zgjedhur në këtë post pas vdekjes së Ibrahim Rugovës më 10 shkurt 2006 dhe i rizgjedhur për pesë vjet më 9 janar 2008.[54] Ndërkaq, pushteti ekzekutiv i mëveshët Qeverisë së përbërë nga Kryeministri dhe Ministrat. Kryeministri ngarkohet me detyrën e formimit të Qeverisë nga Presidenti i Republikës dhe së bashku me Ministrat miratohet nga Kuvendi; pjesëtarët e Qeverisë nuk mund të shërbejnë si deputetë, me përjashtim të qeverisë së tashme. Më 9 janar 2008, detyra e kryeministrit iu besua Hashim Thaçit, njëherësh kryetar i PDK-së, pas marrëveshjes për qeverisje në koalicion me LDK-në e Presidentit Sejdiu.[55] Zgjedhjet e fundit u mbajtën më 17 nëntor 2007, ndërsa Partia Demokratike e Kosovës (PDK) fitoi 37 ulëse, Lidhja Demokratike e Kosovës (LDK) 25, AKR 11, LDD-PSHDK 11 dhe AAK 11 ulëse.[56] Sistemi i drejtësisë Kushtetuta e Kosovës parasheh funksionimin e Gjykatës Kushtetuese, Gjykatës Supreme, gjykatave tjera, Prokurorëve të Shtetit, Këshillit Gjyqësor dhe Këshillit Prokurorial për mbarëvajtjen e një sistemi të paanshëm dhe apolitik të drejtësisë. Gjykata Supreme është autoriteti më i lartë gjyqësor në mbrojtje të ligjit dhe shqyrton ankesa ndaj vendimeve të gjykatave vartëse ose në raste të caktuara pranon raste që i referon drejtpërsëdrejti. Në anën tjetër, Gjykata Kushtetuese, e përbërë nga nëntë anëtarë, është mbrojtëse e Kushtetutës dhe interpretuesja përfundimtare e saj.[57] Mund të vihet në punë nga institucionet e larta shtetërore në raste të caktuara me Kushtetutë; individët kanë mundësi të kufizuara për t’iu referuar Gjykatës Kushtetuese. Gjykata Kushtetuese po ashtu mund të pranojë referime nga Kryetari i Kuvendit para kalimit të amendamenteve kushtetuese. Kryetar i Gjykatës Kushtetuese është Prof. Dr. Enver Hasani. Këshilli Gjyqësor, është organ mbikëqyrës që përcjell punën e gjyqësorit dhe sigurohet për pavarësinë dhe ndershmërinë e tij, si dhe asiston kreun e shtetit në përzgjedhjen e gjyqtarëve.[58] Gjithashtu, funksionon edhe Këshilli Prokurorial me detyra të ngjashme kundrejt punës së prokurorëve. Sikurse për zgjedhjen e gjyqtarëve ashtu edhe të pjesëtarëve të këshillave, Kushtetuta sanksionon kuota etnike, ku së paku 15% e anëtarëve duhet t’iu përkasin komuniteteve joshumicë.[59] Institucionet ndërkombëtare Me qëllim të vendosjes së rendit në mbarë territorin e republikës, Kosova ka pranuar Misionin e Bashkimit Evropian për Sundimit e Ligjit në Kosovë (EULEX), ndërmarrjen më të madhe të BE-së në kuadër të Politikës Evropiane për Mbrojtje dhe Siguri (ESDP). I pajisur me 3.000 pjesëtarë dhe me buxhet prej 205 milion eurosh për 16 muajt e parë, EULEX-i u deplikua në Kosovë në kuadër të Rezolutës 1244 si mision ndihmës në çështjet ligjore, sidomos në forcat e rendit, si dhe në rrafshet e gjyqësorit dhe doganave. EULEX-i komandohet nga Yves de Kermabon.[60] Në Kosovë funksionon edhe Zyra Civile Ndërkombëtare (anglisht: International Civilian Office) e hapur nga Bashkimi Evropian për të siguar zgjedhjen përfundimtare të statusit politik dhe për t'i ndihmuar institucionet vendore për integrim evropian.[61] Subjektet politike dhe shoqëria civile Kosova ka një numër të madh partish politike, pak prej të cilave janë të profilizuara dhe nuk ndjekin ndonjë ideologji të caktuar. Dy partitë më të mëdha në vend, Partia Demokratike e Kosovës (PDK) dhe Lidhja Demokratike e Kosovës (LDK), kanë formuar koalicion qeverisës, ndonëse kanë prapavijë të kundërt.[62] Deri më 2007, LDK-ja ishte forca udhëheqëse e politikës kosovare, e orientuar kah pikëpamjet paqësore të kryetarit të saj, Presidentit Ibrahim Rugova. PDK, ndërkaq, doli nga krahu i luftës i UÇK-së, e udhëhequr nga kryeministri Hashim Thaçi. Partitë opozitare në parlament janë Aleanca Kosova e Re e Behgjet Pacollit, si dhe Lidhja Demokratike e Dardanisë me në krye Nexhat Dacin, ish-kryetar i Kuvendit, si dhe Aleanca për Ardhmërinë e Kosovës me kryetar Ramush Haradinajn, e dalë nga krahu i luftës. Në koalicion me LDD-në është Partia Shqiptare Demokristiane e Kosovës nën kryesimin e Mark Krasniqit, ndërsa Lëvizja Popullore e Kosovës, Partia Liberale dhe Partia Socialdemokrate ishin pjesë e listës së PDK-së në zgjedhjet 2007. Prej partive të rëndësishme që kanë marrë kah ideologjik të në të majtë të qendrës janë Partia Socialdemokrate e Kosovës me në krye ish-kryeministrin Agim Çeku dhe ish-kryeministren Kaqusha Jashari, Partia Socialdemokrate ORA, si dhe Partia Socialiste e Kosovës e formuar nga transformimi i LPK-së. Si parti konservatore cilësohet Partia e Drejtësisë, përkrahëse e rolit të shtuar të fesë në jetën publike. Prej grupeve më të mëdha opozitare dallohet Lëvizja VETËVENDOSJE!, e drejtuar nga Albin Kurti, që mori hov me kërkesat e saj për sovranitet popullor. Më 10 shkurt 2007, policia rumune e UNMIK-ut vrau dy protestues të kësaj lëvizjeje, por asnjëherë nuk është vënë para drejtësisë,[63] ndërsa udhëheqësi i saj dhe aktivistë të tjerë janë arrestuar në shumë raste.[64] VETËVENDOSJE! vazhdimisht ka kërkuar largimin e UNMIK-ut, ka kundërshtuar decentralizimin, Planin e Ahtisaarit, vendosjen e EULEX-it dhe së fundi është shprehur në favor të bashkimit të Kosovës me Shqipërinë. Organizata të ndryshme joqeveritare kanë qenë aktive që prej pasluftës, ndonëse ndërtimi i shoqërisë së mirëfilltë civile është një ecuri në zhvillim e mbështetur nga fondacione të ndryshme ndërkombëtare me qëllim të forcimit të demokracisë në vend.[46] Marrëdhëniet e jashtme Red right arrow.svg Artikuj kryesore: Historia e marrëdhënieve të jashtme të Kosovës dhe Njohja e Kosovës si shtet i pavarur. Hartë e njohes se Kosovës Deri më 11 tetor 2011, Kosova është njohur si shtet nga 88 vende anëtare të Kombeve të Bashkuara,[16] prej të cilave 7 nga 8 pjesëtare së G8-shes.[65] Shqipëria, Shtetet e Bashkuara, Britania e Madhe, Franca, Gjermania dhe Turqia kanë qenë mbështetësit më të mëdhenj të çështjes së Kosovës dhe vazhdojnë të ndihmojnë në lobim ndërkombëtar. Ndërkaq, Serbia pretendon sovranitet mbi truallin kosovar dhe kundërshton pavarësinë së bashku me Rusinë, Republikën Popullore të Kinës dhe vende të tjera, kryesisht autoritariane dhe me probleme të brendshme.[66] Po ashtu, zhgënjyes mbetet fakti se vende kyçe të botës arabe dhe islame e kundërshtojnë pavarësinë e Kosovës.[67][68] Shqetësuese mbeten edhe vështirësitë në udhëtim që i hasin qytetarët kosovarë; shumë shtete nuk njohin pasaportat e Republikës së Kosovës, ndërsa sigurimi i vizave për në vende tjera është shumë i zorshëm.[69] Asambleja e Përgjithshme e Kombeve të Bashkuara, në bazë të kërkesës së Serbisë, e ka kaluar çështjen për rishikim nga Gjykata Ndërkombëtare e Drejtësisë, vendimi i së cilës nuk i është i detyrueshëm.[70] Qeveria e Kosovës ka angazhuar ekipin e avokatëve mbrojtës në krye me ekspertin e të drejtës ndërkombëtare Sir Michael Wood.[71] Më 17 korrik 2009, Kosova dorëzoi para gjykatës të dytën deklaratë mbrojtëse me shkrim.[72] Republika e Kosovës ka hapur 10 ambasada në kryeqytetet e shteteve që e kanë njohur pavarësinë e saj,[73] por së shpejti pritet të operacionalizohen 18 ambasada dhe të shpallet lista e ambasadorëve.[74] Njëherësh, në Prishtinë funksionojnë 33 misione diplomatike, ambasada dhe zyra ndërlidhëse të shteteve sovrane dhe organizatave ndërkombëtare.[75] Ministria e Punëve të Jashtme, e themeluar pas pavarësisë nën kryesimin e Skënder Hysenit, është ngarkuar me detyrën e sigurimit të njohjeve të shtetit kosovar. Deri më tani, është arritur anëtarësimi i Kosovës në Bankën Botërore dhe Fondin Monetar Ndërkombëtar, ndërsa mundësia e anëtarësimit në OKB nuk pritet të ndodhë në të ardhmen e afërt. Po ashtu, qeveria ka shpallur synimin për integrim në Bashkimin Evropian dhe aleancën veriatlantike, NATO. Mbrojtja Që prej përfundimit të luftës, mbrojta e Kosovës ka qenë përgjegjësi e NATO-s. Prania ushtarake e aleancës është zvogëluar vazhdimisht në përpjesëtim me nivelin e sigurisë në Kosovë; prej majit 2009, në Kosovë ndodhen 14.000 pjesëtar të KFOR-it, nën komandën e italianit General Giuseppe Emilio Gay.[76] Në verë të vitit 1999, u nënshkrua marrëveshje për demilitarizimin e Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, ish-pjesëtarë të së cilës do të inkorporoheshin në një forcë emergjente, Trupat Mbrojtëse të Kosovës, që funksionuan deri në pavarësimin e vendit. Sipas Planit të Ahtisaarit, Republika e Kosovës u parapa të ketë Forcën e Sigurisë, formacion ushtarak modern i përbërë nga më së shumti 2.500 anëtarë aktivë dhe 800 rezervistë, të rekrutuar për shërbim profesional. Kryekomandant i Forcës së Sigurisë është Presidenti i Republikës. Forca e Sigurisë është duke u trajnuar nga NATO dhe do të jetë funksionale kah fundi i këtij viti. Ndërkohë, është nënshkruar marrëveshje me Shtetet e Bashkuara për furnizim me armatim.[77] Ndarjet administrative Pushteti vendor në Republikën e Kosovës ushtrohet nga 30 njësi komunale, të përqendruara në qytete dhe qyteza.

Sony xperia Z Water Resistant

GENERAL 2G Network GSM 850 / 900 / 1800 / 1900 - C6602, C6603 3G Network HSDPA 850 / 900 / 2100 - C6603 HSDPA 850 / 900 / 1700 / 1900 / 2100 - C6602 4G Network LTE 800 / 850 / 900 / 1800 / 2100 / 2600 - C6603 SIM Micro-SIM Announced 2013, January Status Available. Released 2013, February BODY Dimensions 139 x 71 x 7.9 mm (5.47 x 2.80 x 0.31 in) Weight 146 g (5.15 oz) - IP57 certified - dust and water resistant - Water resistant up to 1 meter and 30 minutes DISPLAY Type TFT capacitive touchscreen, 16M colors Size 1080 x 1920 pixels, 5.0 inches (~441 ppi pixel density) Multitouch Yes, up to 10 fingers Protection Shatter proof and scratch-resistant glass - Sony Mobile BRAVIA Engine 2 SOUND Alert types Vibration; MP3 ringtones Loudspeaker Yes 3.5mm jack Yes MEMORY Card slot microSD, up to 64 GB Internal 16 GB, 2 GB RAM DATA GPRS Up to 107 kbps EDGE Up to 296 kbps Speed HSDPA, 42 Mbps; HSUPA, 5.8 Mbps; LTE, Cat3, 50 Mbps UL, 100 Mbps DL WLAN Wi-Fi 802.11 a/b/g/n, Wi-Fi Direct, DLNA, Wi-Fi hotspot Bluetooth Yes, v4.0 with A2DP NFC Yes USB Yes, microUSB v2.0 (MHL), USB On-the-go CAMERA Primary 13.1 MP, 4128x3096 pixels, autofocus, LED flash, check quality Features Geo-tagging, touch focus, face detection, image stabilization, HDR, sweep panorama Video Yes, 1080p@30fps, video stabilization, HDR, check quality Secondary Yes, 2.2 MP, 1080p@30fps FEATURES OS Android OS, v4.1.2 (Jelly Bean), v4.2.2 (Jelly Bean), planned upgrade to v4.4 (KitKat) Chipset Qualcomm MDM9215M / APQ8064 CPU Quad-core 1.5 GHz Krait GPU Adreno 320 Sensors Accelerometer, gyro, proximity, compass Messaging SMS (threaded view), MMS, Email, IM, Push Email Browser HTML5 Radio Stereo FM radio with RDS GPS Yes, with A-GPS support and GLONASS Java Yes, via Java MIDP emulator Colors Black, White, Purple - SNS integration - TV-out (via MHL A/V link) - Active noise cancellation with dedicated mic - MP4/H.263/H.264/WMV player - MP3/eAAC+/WMA/WAV/Flac player - Document viewer - Photo viewer/editor - Voice memo/dial - Predictive text input BATTERY Non-removable Li-Ion 2330 mAh battery Stand-by Up to 550 h (2G) / Up to 530 h (3G) Talk time Up to 11 h (2G) / Up to 14 h (3G) Music play Up to 40 h MISC SAR US 1.05 W/kg (head) 0.56 W/kg (body) SAR EU 0.48 W/kg (head) Price group About 330 EUR TESTS Display Contrast ratio: 705:1 (nominal) / 2.462:1 (sunlight) Loudspeaker Voice 60dB / Noise 58dB / Ring 61dB Audio quality Noise -81.9dB / Crosstalk -81.3dB Camera Photo / Video Battery life Endurance rating 48h

Bim Bima Biografia

Bimbimma, Bimbima, Bim Bimma, Bim Bima, Bimz Mosha: 30 Vjeç Ditëlindja: 23 Mars 1983 Shenja e Horoskopit: Dashi BimBimma – (Burim Kursani) një ndër repperët e parë dhe të vetëm urban, në skenën e Hip Hop-it Kosovar. Interesi I tij ndaj Hip-Hop-it u shfaq qysh ne moshë të re (14) në vitin 1997. I ndikuar edhe nga rrethanat e jetesës dhe në anen tjeter duke e kallxuar shpirtin e vërtetë të Hip-Hop-it, në lirikat e tij gjinden copëza reale të jetës Kosovare, për mos më tepër tërësia e realitetit Kosovar. Nga massa filloi te njihej nga fillimi I vitit 2000 për shkak të bashkëpunimeve me artistë të kohës të skenës së Hip-Hop-it. Por suksesin e vërtetë e arriti si pjesë e grupit që ndryshoi përgjithmonë rrjedhat e Hip-Hop kulturës në Kosovë, grupi “.NR.” (urbaNRoots). Nuk ka asnjë dashamirë të Hip-Hop-it kosovar që nuk I njeh rreshtat e singllit “Afrim Roboti”, pjesë e albumit “E Gjeli” qe u promovu në vitin 2002 n’Kosovë e jasht venit. Pas ndarjes me grupin, vazhdon dhe jep kontributin e tij duke marr pjesë nëpër festivale lokale dhe ndërkombëtare, duke u angazhuar me projekte që kan të bejnë me Hip Hop Kulturën dhe duke bashkëpunuar me artistë vendas dhe të huaj. Një ndër personat me të cilët ka bashkpunuar dhe përfaqësuar Kosovën në aktivitetet e ndryshme kombëtare dhe ndërkombëtare është “DJ FLOW” Performanca e parë ne mes BimBimma’s dhe DJ Flow ka qenë në Qershor të vitit 2009 ne Berlin të Gjermanis, si pjesë e projektit “Hotel Prishtina”, project I cili promovonte kulturën Kosovare ne Gjermani. Mund te veçohen edhe performancate bëra në Holandë. Ushtrimi i aktit artistik në Holand është pjesë e projektit ndërkombëtar " Piece for Peace". Ky projekt perfshin artist nga mbarë globi, së pari duke përfshire vendet qe kanë kaluar nëpër luftë ( Kosova, kroacia, Bosnja, Vietnami, Georgia, Brazili, etj). Poashtu perfaqësues i kulturës Urbane Kosovare, në festivalin RO-FEST qe mbahet ne Rotterdam te Hollandes çdo vjet. Qëndrimi në Holandë jep mundsin qe përmes këyre pjessmarrjeve dhe ndihmës së projektit "Piece for Peace" Hope Box, te krijohet bendi qe do perfaqesoj pjesen degjimore te projektit. Bendi akoma i pa-emëruar përbëhet prej 6 personave. BimBimma është vokal ndërsa anëtarët e tjerë janë intrumentalist: (Palu - BASS), (Dzeno - GUITARE ACC) + (Nerco - G.ELEKTRIKE), (Deniz - SAZ), dhe (Jimmy - TUPANA)...performancat janë shtri nëpër gjith territorin e Holandës. Perveç anës audio, projekti ka edhe anët e tjera vizuale duke përfshir edhe grafitet. Momentalisht BIM BIMMA është duke punuar ne albumin e tij të parë Solo... Bimm Bimma gjithashtu ka krijuar hitin e vitit 2010 Zani i Skamjes duke treguar problemet momentale jetësore në Kosovë, i cili i magjepsi të gjithë Kosovarët dhe të gjithë repperat shqipëtarë ia pranuan se ka textin më të mirë të vitit.

Biografia e mc keshe's

Tags: Mc Kresha, Mc-kresha, Mc. Kresha, Mc.kresha, Kresha, Mckresha, Mc Kreshat, Kreshnik Fazliu 

Vendlindja: Mitrovicë

Mosha: 29 Vjeç

Ditëlindja: 05 Shtator 1984

Shenja e Horoskopit: Virgjeresha

Kreshnik Fazliu i njohur me pseudonimin Mc Kresha këngëtar i njohur Kosovar me prejardhje nga qyteti i veriut të Kosovës, Mitrovica. Dy këngë të njëpasnjëshme të lansuara gjatë këtyre muajve, e kanë bërë rep-këngëtarin “Mc Kresha” një ndër më të kërkuarin në ditët e fundit. Këngët e tij “Lej Flleshat” dhe bashkëpunimi me anëtarin e grupit “TDS”, “Dr Mic” me këngën “Lyrical WarFare” janë ndër këngët më të dëgjuarat në radio dhe televizionet tona. 

Mc Kresha thotë se është i kënaqur me suksesin e dy këngëve. “Lej Flleshat” është një këngë që është popullarizua ma shumë sepse ka dal më herët në internet, por edhe kjo tjetra është duke ecur shumë mirë. Kënga “Lej Flleshat” është punuar në studion e Enis Preshevës ndërsa “Lyrical WarFare” në studion e Genc Prelvukajt.Por keto dy kenge nuk jane sukseset e vetme me te cilat eshte karakterizuar Mc Kresha gjate kesaj vere."Souljah" eshte nje bashkepunim mes Mc Kreshes Lyrical Son dhe nje djaloshi te ri i quajtur Noga emri i te cilit eshte Agon Abdullahu. Bashkepunim tjeter ka pasur edhe me kengetaren Leonora Poloska me kengen "Kush o mama". Beri bashkepunim edhe me shum artist te tjere ne kengen "Lil Samee" dhe se fundi kengen "Delicius" me kengetaren 17 vjqare qe sapo preku ne estraden tone Dafina Rexhepi. Poashtu doli ne shitje albumi i tij "Patikat e mija".Ky album eshte i ndare ne dy pjese pjesa e pare ka dalur ne shitje gjate kesaj vere ndersa pjesa e dyte pritet te dale gjate stines se dimrit ne ket vit.MC kresha tha ne nje emisjon se tanime ka vendosu ti beje nje pushim vetes pas gjith ketyre kengeve te realizuara gjate kesaj vere... 

PASAPORTA:  

Emri dhe mbiemri: Kreshnik Fazliu 

Gjatësia: 1 .93cm 

Pesha: 104kg 

Ngjyra e syve: Gjelbërt 

Ngjyra e flokëve: Kafe 

Ushqimi i preferuar: Pula 

Muzika e preferuar: Hip-Hop 

Këngëtarja e prferuar: Mary J Blige 

Pija e preferuar: Birra 

Ngjyra e preferuar: E kuqe dhe e gjelbërt 

Sporti i preferuar: Futbollii 

Sportisti i preferuar: Steven Gerrardd 

Hobi: Futbolli, muzika  

Stili i veshjes: Hip-Hop 

» Dërgo Korrigjime »

Ëndërr apo Realitet?

Një njeri pa në ëndërr një luan që e ndjekte atë. Vrapoi deri tek një pemë, ngjitët mbi të dhe ulët në një degë. E hodh një shikim përtokë dhe e sheh luanin që e kishte ndjekur atë duke pritur me sabër dhe qetësi që të zbriste në tokë...

Pastaj shikoi mbrapa tij dhe pa dy minj që e brenin degën në të cilën ishte ulur.
Njëri nga dy minjtë ishte i zi, e tjetri i bardhë. Dega ishte gati për të rënë në tokë nga një moment në tjetrin. Por ngadalonte për t’u këputur.
Njeriu pastaj, pa një gjarpër të madhë që vendosët nën degën e tij, hapi gojën e tij të madhe duke pritur që të bien mbrenda.

U përpoq pastaj t‘u kapej për diçka me shpresë që t’i shpëtonte predatorëve të tij. Atëhere, pa në degën e mësipërme një zgjua (kosherë) bletësh prej së cilës mjalta pikonte pikë-pikë. Dëshiroi ta shijojë një pikë mjalti. Iu duk shumë e shijshme.
E shijoi një tjetër, pastaj prap edhe një tjetër. U koncentrua për t’i shmangur bletët dhe për ta marrë nektarin.

Së fundi, u humbë në ëmbëlsinë e mjaltës, duke i harruar dy minjtë që e brenin degën, duke e harruar luanin e shtrirë përtokë, duke e harruar gjarpërin me gojën e hapur nën degën e tij.

Njeriu u zgjua nga gjumi!

Për të kuptuar domethënien e ëndrrës së tij, ai shkoi tek një musliman i devotshëm që Allahu ia kishte dhuruar diturinë.

Dhe ai i thotë:

Luanin që e ke pa është vdekja jote. Ajo do të të ndjekë kudo që të shkosh, po edhe nëse e harron atë. Miu i zi është nata, i bardhi është dita.
Ato të sillen rreth e çark njëri pas tjetrit, dhe e brejnë kohën që të ka mbetur për të jetuar dhe kështu vazhdimisht të afrojnë kah vdekja.

Gjarpëri i zi gjigant është varri yt. Ai është aty, dhe vetëm të pret që të biesh në të.
Zgjua e bleteve është bota, mjalta e saj është luksi, epshet dhe kënaqësitë e kësaj bote. I kërkojmë këto lukse, i shijojmë, më pas shumë shpejtë shpirti dashurohet në to dhe bie në varësi të këtyre. Derisa kërkimi këtyre të bëhet misioni dhe qëllimi ynë në jetë.

Atëhere humbemi mbas kësaj bote, harrojmë kohën, harrojmë vdekjën, dhe harrojmë varrin tonë.

THIRR NË HESHTJE… ME EDUKATËN TËNDE!!!

Një djalosh musliman kishte shkuar për studime në Gjermani.

Në dhomën që banonte, përballë saj, banonte një djalosh gjerman, dhe mes tyre nuk kishte miqësi, porse ai (gjemani) thjeshtë ishte fqiu i muslimanit.

Djaloshi gjerman kishte udhëtuar diku. Ai (gjermani) ishte abonuar në një gazetë, dhe (gazetat) i vinin çdo ditë në postën e dhomës së tij që ishte vendosur, tek dera jashtë.

Muslimani vërejti se numri i gazetave çdo ditë po shtohej… u interesua për fqinjin e tij dhe e kuptoi se ai kishte udhëtuar dhe do të kthehet prapë; kështu që ai i morri gazetat dhe i vendoi në një vend të posaçëm në dhomën e tij, kështu veproi edhe ditëve në vijim duke ia grumbulluar dhe paluar gazetat ditore.

Pas dy apo tre muajve fqinj i tij u kthye prapë. Muslimani e përshëndeti, i dëshiroi mirëseardhje, dhe ia dhuroi të gjitha gazetat duke i thënë se kam pasur frikë që mos je duke e përcjellur ndonjë artikull, apo i inkuadruar në ndonjë garë dhe desha që ajo të mos të të humbasë.

Fqinji e shikoi djaloshin çuditshëm për këtë kujdes të veçantë dhe i tha: A ka nevojë që të paguaj apo qeras diçka për këtë veprim?

Muslimani ia ktheu: Jo, porse feja jonë na mëson që të sillemi mirë me fqinjin, ndërsa ti je fqinj im dhe e kam për obligim të sillem mirë me ty.

Djaloshi vazhdoi të sillej mirë me fqinjin e tij, dhe sjellja e tij u bë shkak dhe ai hyri në fenë tonë (në islam).

E ka thënë të vërtetën Omer bin Abdulazizi, Allahu e mëshiroftë!: Bëhuni thirrës në rrugën e Allahut në heshtje; i thanë: Si është mundur kjo? U përgjigj: me edukatën tuaj.

Ç'është jeta?

Nipi pyet gjyshin:“Gjysh, më  trego ç’është  jeta?”

“Jeta është  koha mes ezanit dhe namazit.” - i përgjigjet gjyshi nipit të tij.

Mirëpo, kjo përgjigje nuk e kënaqi vogëlushin, andaj vazhdoi të pyeste:

“Si thua ashtu o gjysh?! Po jeta nuk është aq e shkurtër!”

Gjyshi ia ktheu, duke i thënë:

“Po, vogëlushi im, po, jeta vërtet  është aq e shkurtër…” dhe vazhdoi të fliste “Ka ezan pa namaz dhe po ashtu ka namaz pa ezan, ndërsa jeta është koha mes tyre”.

“Nuk të kuptoj… Më trego se ç’dëshiron të thuash me këtë!”

“Të kujtohet kur kushëririt tënd të porsalindur, Aliut, ia kënduam ezanin ne vesh, javën e kaluar?” - e pyeti gjyshi.

“Po, më kujtohet shumë mirë”, - u përgjigj vogëlushi i habitur.

“Ky pra, është ezani pa namaz.”

“Por, namazi pa ezan cili është?”

“Eh, këtë do ta mësosh kur të vdesë gjyshi, nipi im…”

Lajmëtari i Jazzit

Nuk e kam pasur kurrë qëllim që të bëhesha shkrimtar – të paktën jo deri sa u bëra 29 vjeç. Kjo është e vërteta.

Lexoja shumë që kur isha i vogël, dhe përfshihesha aq shumë  në botën e romaneve dhe novelave që lexoja saqë do tregohesha gënjeshtar po të thoja se nuk jam ndjerë sikur isha unë që po i shkruaja. Por kurrë nuk kam menduar se kisha talent për të shkruajtur. Në adoleshencë  pelqeja shkrimtare si Dostojevski, Kafka dhe Balzaku dhe nuk e  imagjinoja dot se mund të shkruaja diçka, e cila të krahasohej me çfarë ata kishin shkruar. Për rrjedhojë, në moshë të re, hoqa dorë nga çdo mundësi për të shkruar. Dëshiroja të vazhdoja të lexoja libra për hobby, e kështu vendosa të kërkoj ndonjë mënyre tjetër për të jetuar.

Fusha profesionale me të cilën vendosa te merresha ishte muzika. Punova shumë, kurseva para, shumicën ua mora borxh miqve dhe njerëzve të afërt dhe sapo lashë universitetin hapa një lokal të vogël Jazz-i ne Tokyo. Shërbenim kafe gjatë  ditës dhe pije të ndryshme në darkë. Shërbenim edhe gjëra të thjeshta për të ngrënë. Gjatë gjithë kohës vinim muzikë të regjistruar ndërsa në fundjavë ftonim të luanin live muzikantë të rinj jazz-i. E gjithë kjo zgjati për shtatë vjet. Pse?  Për një arsye të thjeshtë: kjo më jepte mundësinë të dëgjoja muzikë Jazz nga mëngjesi deri në mbrëmje.

Takimin tim të parë me Jazz-in e kam pasur në vitin 1964, kur isha 15 vjeç. Art Backley dhe Jazz Messengers në Janar të atij viti jepnin një shfaqje në Kobe dhe mua më bënë dhuratë një biletë. Kjo ishte vërtetë hera e parë që dëgjova Jazz dhe që nga ky çast mbeta i magjepsur prej tij. Isha si i shushatur. Grupi ishte i mrekullueshëm: Wayne Shorter-i në saks tenor, Freddie Hubbard-i në trombë, Curtis Fuller-i në trombonë dhe Art Blakey-i me stilin e tij solid dhe fantazioz në bateri. Mendoj se ky është një nga grupet më të mira të historisë së Jazz-it. Nuk kisha dëgjuar kurrë muzikë më magjepsëse dhe ndjehesha i tëri si i pushtuar prej saj.

Para një viti pata një drekë në Boston me pianistin panamian të muzikës jazz  Danilo Perez dhe kur i tregova këtë  histori ai nxori celularin dhe më pyeti, “ A do t’i flasësh Wayne-it, Haruki? “,

“ Sigurisht ” iu përgjigja duke kërkuar fjalët. Ndërkohë ai i telefonoi Wayne Shorter-it në Florida dhe ma kaloi mua. Thelbi i asaj çfarë i thashë ishte se nuk kisha dëgjuar kurrë muzikë më mahnitëse, as më parë dhe as më pas. Jeta është kaq e çuditshme, nuk e di kurrë se ç’do të ndodhë. Në këtë kohë isha 42 vjeç, duke shkruar novella, jetoja në Boston dhe flisja me Ëayne Shorter-in në celular.  Nuk e kisha imagjinuar kurrë që të ndodhte diçka e tillë.

Kur bëra 29 vjeç, krejt papritur dhe pa menduar, pata një ndjesi sikur doja të shkruaja një novelë – dhe mund t’ia dilja mbanë. Sigurisht, nuk mund të shkruaja diçka e cila të krahasohej me veprën e Dostojevskit apo Balzakut, por i thashë vetes se kjo nuk ishte e rëndësishme. Nuk duhej të bëhesha një gjigand i letërsisë.  Për më tepër nuk ia kisha idenë se si shkruhej një novelë dhe as mbi çfarë mund të shkruaja. Nuk kisha absolutisht asnjë lloj eksperience dhe asnjë stil të para përgatitur në dispozicion. Nuk njihja askënd që të më mësonte si të shkruaja dhe nuk kisha as miq me të cilët të flisja mbi letërsinë. Mendimi i vetëm që kisha në ato çaste ishte se sa e mrekullueshme do kishte qenë sikur të mund të shkruaja ashtu siç luaj në instrumenta.

Kur isha fëmijë luaja në piano, lexoja muzikë mjaftueshem sa për të luajtur një melodi të thjesht, por nuk zotëroja teknikën  e nevojshme për t’u bërë muzikant profesionist.

Në brendësi të kokës sime shpesh kisha ndjesinë, në formë mendimi, sikur muzika ime vërdallisej rreth e përqark në formë vorbulle si një valë deti e lartë dhe e dendur. Pyesja veten nëse do të ishte e mundur ta shndërroja këtë muzike në shkrim. Në këtë mënyre lindi stili im.

Ashtu si në muzikë dhe në të shkruar gjëja më e rëndësishme është ritmi. Stilit tënd i nevojitet një ritëm i mirë, natyror dhe constant, ndryshe njerëzit nuk të lexojnë më . Unë e mësova rëndësinë e ritmit prej muzikës – kryesisht prej muzikës Jazz. Pas ritmit vjen melodia – e cila, në letërsi, do të thotë vendosja e duhur e fjalëve në mënyre të atillë që të përputhen me ritmin. Nëse mënyra se si fjalet përputhen me ritmin është e butë (smooth) dhe e këndshme, atëhere nuk të nevojitet tjetër gjë. Tjetër element i rëndësishem është harmonia – tingujt e brendshëm, të përjetshëm që mbështesin fjalët. Më pas vjen elementi që më pëlqen më tepër: improvizimi i lirë (free improvisation). Kështu, përmes  disa kanaleve të veçanta, historia buron lirshëm nga brendësia . E vetmja gjë që duhet të bëj është t’i bashkangjitem rrjedhës. Më në fund vjen dhe ajo që mund ta quajmë pjesa më e rëndësishme: lartësimi i eksperiencës tënde pas mbarimit të veprës – mbarimit të performancës, dhe ndjesia së ia ke dalë mbanë me sukses të arrish në një hapësirë të re dhe kuptimplotë. E nëse gjithçka shkon mirë, këtë ndjesi lartësimi duhet ta ndash me lexuesit e tu (audiencen tënde).  Ky është kulmimi i mrekullueshëm i cili nuk mund të arrihet në asnjë mënyre tjetër.

Praktikisht çdo gjë që di mbi të shkruajturit, e kam mësuar nga muzika. Mund të tingëllojë paradoksale e thënë në këtë mënyrë por sikur të mos kisha qenë kaq i obsesionuar nga muzika mund të mos isha bërë shkrimtar. Edhe tani, gati 30 vjet me vonë, vazhdoj të mësoj shumë mbi të shkruajturit duke dëgjuar muzikë të mirë. Stili im është thellësisht i influencuar nga ripërsëritja e riff-eve të shkujdesura të Charlie Parker-it, ashtu dhe nga rrjedhshmëria elegante e prozës së F.Scott Fitzgerald-it. Ndërkohë vazhdoj të marr si model letrar cilësinë e vazhdimësisë së vetëpërtëritjes që mbart muzika e Miles Davis-it.

Një nga pianistët e mi jazz më të preferuar  i të gjitha kohërave është Thelonious Monk. Një here, kur dikush e pyeti se si arrinte të nxirrte tinguj aq të veçantë, Monk-u u ul në piano dhe tha: “Nuk mund të ketë asnjë notë të re. Kur hedh sytë mbi tastierë, vëren se të gjitha notat gjenden aty tashmë. Por nëse e ke fjalën thjesht për një notë atëhere ajo do të tingëllojë ndryshe. Duhet  të zgjedhësh notat të cilat vërtet kërkon ! “

I risjell shpesh në mendje këto fjalë ndërsa jam duke shkruajtur dhe i them vetes, “ Është e vërtetë. Nuk ka fjalë të reja. Detyra jonë është t’u japim kuptime të reja dhe ngjyrime të veçanta fjalëve të zakonshme.”  Një mendim i tillë më duket bindes. Kjo do të thotë se përpara nesh shtrihen hapësira të pafundme dhe të panjohura, territore pjellore që presin të kultivohen prej nesh.

edhe kjo ndodh hahahahaha

shikone se si ecen ky shqiptar